Dzisiaj w naszej szkole odbyły się warsztaty z panem Wasilijem i panią Sylwią, pracownikami Muzeum Regionalnego w Kutnie. Opowiadali nam o Żydach i ich kulturze oraz o kulturze regionalnej. Mogliśmy się pochwalić wiedzą, którą zdobyliśmy na zajęciach grantowych na początku roku szkolnego.
Przypomniałam sobie, co to jest menora, czyli siedmioramienny świecznik przypominający układ planet. Dowiedziałam się również, że Żydzi po przybyciu do Polski wnieśli dużo elementów swojej kultury i tradycji do kultury polskiej.
Dla Żydów niedziela jest pierwszym dniem tygodnia, a sobota ostatnim. W Polsce to właśnie niedziela jest dniem wolnym od pracy i dniem odpoczynku, a u Żydów sobota. Szabat zaczynają od piątku wieczorem. Dzień ten w ich tradycji jest traktowany bardzo poważnie. W sobotę Żydzi nie pracują, tylko odpoczywają i spotykają się ze znajomymi. Bardzo przestrzegają tej zasady. Zawsze na ten dzień upieczona jest chałka i robione są specjalne dania np. tejglach.
Żydzi aż 5 razy w roku obchodzą święta podobne do sylwestra, ale to najważniejsze to Rosz-haszana obchodzone od 10.09 do 20.09. W tym dniu jedzą głównie słodycze i różne inne słodkości o smaku jabłka. Obchodzą wiele świąt: oprócz Rosz-haszana, Chanukę, Jom Kipur i Pesach.
• Rosz-haszana - dzień nowego roku. Upamiętnia stworzenie świata i przypomina
o Sądzie Bożym.
• Chanuka - Święto Ognia obchodzone przez osiem dni. Upamiętnia ponowne poświęcenie Świątyni Jerozolimskiej.
• Jom Kipur - Święto Pojednania inaczej Sądny Dzień, Dzień Przebłagania, jest najświętszym dniem judaizmu. Jest to dzień postu i modlitwy, obchodzony 10-go dnia hebrajskiego miesiąca Tiszrei.
• Pasach - to święto można nazwać różnie, np. Pesach, Pejsech, Pascha. W Polsce nazywane żydowską Wielkanocą. Rozpoczyna się piętnastego dnia miesiąca Nisan
(kwiecień).
Pani Sylwia przyniosła nam pięknie obramowane wycinanki, które wykonała artystka ludowa, pani Maria, zajmująca się tą dziedziną sztuki od ponad czterdziestu lat. Do wycinania misternie wykonanych dzieł służą jej nożyczki do strzyżenia owiec, które są bardzo ostre. Wycinankami zajmowały się dawniej głównie kobiety, a sztukę ich tworzenia przekazywano z pokolenia na pokolenie.
Dowiedzieliśmy się, że najważniejsze regiony wycinankarstwa to regiony: łowicki (kodry, tasiemki, gwiozdy), opoczyński (gwiozdy), rawski (rózgi, kółka, kwadraty) i sieradzki (wierzby, cacka).
Żydowskie kobiety również tworzyły wycinanki, kiedy spotykały się, by razem spędzać czas, bawiąc się, rozmawiając i opowiadając sobie różne historie. Wspólnym elementem, pojawiającym się w obu kulturach, łączącym je, jest m.in. kogut, symbol siły witalnej, urodzaju, obecny zarówno w polskich, jak i żydowskich wycinankach. Kogut był symbolem nowego dnia. To on oznajmiał swoim pianiem, że należy udać się do pracy, zająć się swoimi obowiązkami.
Sandra: Warsztaty pozwoliły mi i moim kolegom oraz koleżankom z grantów dowiedzieć się bardzo dużo na temat Żydów, ich kultury oraz kultury regionalnej. Bardzo nam się podobało. Świetnie się bawiliśmy!
